Eugeniusz Bodo - przedwojenny aktor, reżyser, producent i celebryta, ikona męskiej elegancji, człowiek, ktĂłry ze swego nazwiska uczynił markę handlową. Jego nazwisko na afiszu gwarantowało sukces każdego przedstawienia, nikogo też nie trzeba było namawiać do obejrzenia filmu, w ktĂłrym grał Bodo, a śpiewane przez niego piosenki z miejsca stawały się przebojami, ktĂłre nuciła cała Polska. Pomimo że nie miał ku temu warunkĂłw, okrzyknięto go amantem srebrnego ekranu i przyprawiał wiele kobiet o drżenie serca.
Był najpopularniejszym polskim aktorem międzywojnia, ktĂłrym żywo interesowała się prasa. Tymczasem jego sprawy uczuciowe wciąż kryją wiele tajemnic, ktĂłre prĂłbuje odkryć autorka niniejszej publikacji.

"W publikacji poświęconej życiu miłosnemu najpopularniejszego polskiego aktora filmowego Drugiej Rzeczypospolitej nie może zabraknąć też historii kina ani opowieści o przedwojennych teatrach i kabaretach. KrĂłtko mĂłwiąc, zapraszam CzytelnikĂłw w sentymentalną podrĂłż do świata, ktĂłry dawno przeminął i istnieje jedynie we wspomnieniach, na pożĂłłkłych fotografiach czy trzeszczącej taśmie celuloidowej. Świata, w ktĂłrym niepodzielnym krĂłlem kobiecych serc był wielki Eugeniusz Bodo". [Iwona Kienzler]

Eugeniusz Bodo był wzorem przedwojennej elegancji, szarmanckiego dżentelmena. W 1928 roku ogłoszono go "krĂłlem mody", w 1933 od czytelnikĂłw tygodnika "Kino" otrzymał tytuł "krĂłla polskiego ekranu". Był też pionierem reklamy. Jego nazwisko firmowało nuty, polisy ubezpieczeniowe, garnitury Old England, krawaty Chojnackiego, kapelusze Młodkowskiego, buty Kielmana, czekoladki Wedla, pastę do zębĂłw, a od wiosny 1939 roku kawiarnię CafĂŠ Bodo przy Pierackiego 17 w Warszawie (obecnie Foksal). Dzisiaj pewnie nazwano by go celebrytą, a wtedy, jako ulubieniec publiczności, cieszył się szacunkiem także wśrĂłd kolegĂłw artystĂłw. To o nich jest ta książka. "Zależy mi na utrwaleniu pamięci o tamtych latach, tamtych ludziach. Niech przemĂłwią zostawione przez nich dokumenty i listy, scenariusze programĂłw artystycznych i radiowych audycji literackich. Niech przypomną bohaterĂłw tamtych lat ich fotografie, recenzje z występĂłw, artykuły prasowe. Nic w sztuce nie jest tak krĂłtkotrwałe jak teatr, a w teatrze - piosenka", pisze Anna Mieszkowska. Te lata, jak powiedział Fryderyk JĂĄrosy, "to był szczyt kabaretu literackiego i drugiego z takimi talentami i w takiej atmosferze - nie było wtedy W całej Europie!".

Kurtyna w gĂłrę!

Przed Państwem: Eugeniusz Bodo, Fryderyk Jarosy, Hanka OrdonĂłwna, Stefcia GĂłrska, Zofia Terne, Maria Modzelewska, Konrad Tom i Zula Pogorzelska, Feliks Konarski i Nina Oleńska, Alfred SchĂźtz, Renata Bogdańska-Anders, Gwidon Borucki, Wojciech Wojtecki, Wiktor Budzyński, Stanisław Ruszała i Loda Halama, a także wszechobecni Marian Hemar, Julian Tuwim, Andrzej Włast i Henryk Wars.